اگر بر این باور باشیم که «جنگ» ساخته عینی و بالفعل بشر بوده و از طریق تمایلات و ویژگی‌های ذاتی انسان به دست آمده است، درمی‌یابیم که برای آرامش بقا به واژه‌ای متضاد نیاز داریم تا آن را به آرمان تبدیل کنیم و آرمان نیز، امید بقای عمر خواهد بود. چه بسا واژه صلح را خواهیم ساخت. اما اگر از منظر سینما به این واژگان بنگریم، خواهیم دید که فیلمسازانی بوده و هستند که به درستی حتی، پیدایش مفاهیم به دست بشر را ساخته و مورد بررسی قرار داده‌اند. برای مثال در فیلمی ساخته استنلی کوبریک، «۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی» در ابتدای فیلم شاهد موجودات شبه انسانی هستیم که برای ادامه بقای خود دست و پا می‌زنند و در برهوت ناکجاآبادی، به فعالیت‌شان که زیست‌حیوانی است مشغول‌اند. این موجودات کم‌کم با راهکار کشتن و از بین بردن یکدیگر به مسأله جنگ پی می‌برند.
تولستوی در نوشته‌های غیرداستانی خود همچون در رساله «گام نخست» به یکی از موضوع‌هایی که پرداخته «زندگی خوب» است. تولستوی بر این باور است که بسیاری گام‌های نخست زندگی خوب را برنمی‌دارند و با تلاش برای رسیدن به گام‌های بعدی که برای خود تعریف می‌کنند امکان دسترسی به زندگی خوب را از بین می‌برند. تولستوی گام اول را آموختن «خویشتنداری» معرفی می‌کند. تولستوی در مقابل افرادی قرار می‌گیرد که زندگی خوب را زندگی پر از تجمل و تن‌پروری و پرخوری می‌دانند. این افراد با وجود تجمل، تن‌پروری و پرخوری به دنبال آرمان‌هایی مانند «عدالت» و «آزادی» هستند؛ چرا که باور دارند زندگی خوب در سایه رسیدن به این آرمان‌ها تعریف می‌شود. ولی تولستوی بر این باور است که از آنجایی که گام اول را که «خویشتنداری» است طی نکرده‌اند، رسیدن به این آرمان‌ها که گام‌های بعدی هستند، ممکن نخواهد بود.
هما نام یکی از پرندگان اسطوره‌ای- افسانه‌ای ایران است که نقش مهمی در داستان‌های شاهنامه دارد. کنامش کوه اسطوره‌ای قاف است. دانا و خردمند است و به رازهای نهان آگاهی دارد. زال را می‌پرورد و همواره او را زیر بال خویش پشتیبانی می‌کند. به رستم در نبرد با اسفندیار رویین تن یاری می‌رساند و. . . جز در شاهنامه، دیگر شاعران پارسی‌گوی نیز سیمرغ را چهره داستان خود قرار داده‌اند. نشان سیمرغ در دوره ایران ساسانی بر بسیاری از جاها نقش بسته و شاید نشان رسمی امپراتوری ایران بوده باشد. نگاره‌های کشف‌شده بر بخش غربی دیوار افراسیاب، در شهر سمرقند، شاه یا شاهزاده‌ای را نمایش می‌دهد که نشان سیمرغ، همانند جامه خسروپرویز بر دیوار طاق‌بستان، روی جامه‌اش نقش بسته است.
استعمال کلمه حجاب در مورد پوشش زن اصطلاح نسبتاً جدیدی است. در قدیم و مخصوصاً در اصطلاح فقها کلمه ستر که به معنی پوشش است به کار می رفته است. فقها چه در کتاب الصلوه و چه در کتاب النکاح که متعرض این مطلب شده اند کلمه ستر را به کار برده اند نه کلمه حجاب را. بهتر این بود که این کلمه عوض نمی شد و ما همیشه همان کلمه پوشش را به کار می بردیم، زیرا چنان که گفتیم معنی شایع لغت حجاب، پرده است و اگر در مورد پوشش به کار برده می شود به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن است و همین امر موجب شده که عده زیادی گمان کنند که اسلام خواسته است زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد و بیرون نرود. پوشش زن در اسلام این است که زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه گری و خود نمایی نپردازد. آیات مربوطه همین معنی را ذکر می کند و فتوای فقها هم مؤید همین مطلب است... در آیات مربوطه، لغت حجاب به کار نرفته است. آیاتی که در این باره هست چه در سوره مبارکه نور و چه در سوره مبارکه احزاب حدود پوشش و تماس های زن و مرد را ذکر کرده است بدون آن که کلمه حجاب را به کار برده باشد. آیه ای که در آن کلمه حجاب به کار رفته است مربوط است به زنان پیغمبر اسلام. معنای اصطلاحی جدید این واژه، عبارت است از پوششی که زن در برابر نامحرمان باید استفاده کند و از جلوه گری و خود نمایی بپرهیزد. در این نوشتار نیز همین معنای اصطلاحی مورد نظر است، نه پرده نشینی زنان. تردیدی نیست که حجاب در این اندازه یکی از احکام مشترک ادیان ابراهیمی۱۳ و از احکام ضروری اسلام بوده و همه طوایف اسلامی بر آن اتفاق نظر دارند.
ازآنجا‌که موسیقی همانند تمام هنرهای دیگر، نه ایده‌ها یا مراحل ابژکتیویتۀ اراده، بلکه به طور بی‌واسطه خود اراده را نمایان می‌سازد، بر عواطف، اشتیاق‌ها و احساسات شنونده به طور بی‌واسطه تاثیر می‌گذارد آنها را تقویت یا حتی تغییر می‌دهد. از این نظر و با توجه به جهانی‌شدن فرهنگی، بررسی موسیقی جهانی، اهمیت دوچندانی می‌یابد؛ به ویژه آنکه همانند بحث‌های کلی دربارۀ جهانی‌شدن فرهنگ، دیدگاه‌های متفاوتی دربارۀ جهانی‌شدن موسیقی مطرح است. در مقالۀ پیش‌رو تلاش شده است این دیدگاه‌های متفاوت مطرح و شرح داده شود.
دامنه وسیع علاقه مرحوم زرین‌کوب موضوع تاریخ و تاریخ‌نگاری، به‌خصوص موضوع ایران بود. مرحوم زرین‌کوب درباره مسائل و موضوعات متعددی تحقیق می‌کرد اما ازجمله موضوعاتی که از دوره جوانی برایش بسیار اهمیت داشت، مساله ایران بود. البته در بعضی از آثار، ایشان به تاریخ و تمدن اسلام و مسائل مربوط به آن هم پرداخته است. دو کتاب شاخص ایشان یعنی «کارنامه اسلام» و «بامداد اسلام» نیز در این رابطه است. اما کتاب مهمی که زرین‌کوب به‌عنوان اولین کتاب تاریخی به صورت مستقل نوشت و بسیار هم در جامعه ایرانی تاثیرگذار بود، کتاب «دو قرن سکوت» است. البته ایشان بعد از این هم کتاب‌هایی درباره ایران نوشت که گاهی موضوعات نزدیک به هم داشت، مانند «تاریخ ایران بعد از اسلام» که تاریخ ایران را تا بعد از حمله مغول بررسی می‌کند، بعد از آن «روزگاران» را نوشت که تاریخ ایران را تا دوره مشرووطه بررسی می‌کند. ایشان موضوع تاریخ ایران را چه به صورت کتابهای مختلف و چه در مقالات خود نقل و بررسی کرده است.
روزنامه اختر آغازگر انتشار مطبوعات برون‌مرزی ایران است که به مدت بیست‌و‌دو سال، بین سال‌های ۱۲۵۴ تا ۱۲۷۵ شمسی، ۱۲۹۲ تا ۱۳۱۳ قمری و ۱۸۷۵ تا ۱۸۹۶ میلادی منتشر شد. نخستین شماره روزنامه اختر در روز پنجشنبه ۱۶ ذیحجه سال ۱۲۹۲ه ق برابر با ۲۳ دی ۱۲۵۴ و۱۳ ژانویه ۱۸۷۶در استانبول(عثمانی سابق) انتشار یافت. روزنامه اختر به تشویق میرزا نجف قلی‌خان تبریزی، یکی از مأموران دولت ایران در پایتخت عثمانی و با حمایت سفیر ایران در دولت عثمانی، میرزا محسن‌خان معین‌الملک و کمک مالی دولت ایران و پشتوانه مالی میرزا‌مهدی تبریزی، تاجر ایرانی مقیم پایتخت عثمانی، تأسیس شد. مؤسس و مدیریت روزنامه با آقا محمد‌طاهر تبریزی قراچه‌داغی که در بیست‌و‌چهار سالگی براى تجارت از تبریز به استانبول مهاجرت و در آنجا اقامت گزیده بود و سردبیری آن با میرزا نجفعلی‌خان خویی مترجم و نایب سفارت ایران بود. اختر در آغاز تأسیس، غیر از جمعه‌ها و یکشنبه‌ها، هر روز و پس از مدتی هفته‌ای دوبار، شنبه‌ها و چهارشنبه‌ها و در سال‌های آخر هفته‌ای یک‌‌بار در ۸ صفحه و با چاپ سربی انتشار می‌یافت. این روزنامه نخستین نشریه فارسی‌‌زبان بود که با حروف سربی به چاپ می‌رسید.
سالوادور فلیپه ژاسینتو دالی دومنک در ۱۱ مه سال ۱۹۰۴ میلادی در شهر فیگوئرس (به اسپانیایی: Figueras) در منطقه کاتالونیای اسپانیا نزدیک به مرز فرانسه به دنیا آمد. برادر بزرگتر دالی بهنام سالوادور (زادهٔ ۱۲ اکتبر سال ۱۹۰۱ میلادی)، ۹ ماه قبل از تولد وی به دلیل بیماری التهاب روده و معده در اول اوت ۱۹۰۳ از دنیا رفت. پدرش، «سالوادور دالی ای کاسی» وکیل و دفترداری از طبقه متوسط بود که قوانین و انضباط سخت‌گیرانه‌اش در خانه توسط همسرش ملایم شده بود و در حقیقت، «فلیپا دومنک فریس» مادر دالی تنها کسی بود که تلاش‌ها و زحمات هنری پسرش را تشویق می‌کرد. والدین دالی هنگامی که پسرشان پنج سال بیشتر نداشت وی را سر قبر برادرش بردند و به او گفتند که روح برادرش در جسم او حلول کرده‌است که وی آن را باور کرد. دالی در مورد برادرش گفته‌بود: «(ما) شبیه به یکدیگریم مانند دو قطره آب، اما بازتابی متفاوت داریم. او احتمالا اولین نسخه من بود اما بیش از حد در کمال تصور شد.»
تئاتر در روم باستان، به نمایش هایی در روم اشاره می‌کند که در عهد عتیق (بین قرون ۷ و ۸ قبل از میلاد تا سال های ۳۰۰-۶۰۰ بعد از میلاد) اجرا می شده است واین نمایش ها، ریشه در مراسم و آیین های مذهبی وعلی الخصوص ریشه در نمایش های یونانی دارد.در مقایسه ای بین تئاتر روم و تئاتر یونان، به‌راحتی می توان گفت که نمایش در روم، کمتر تحت تاثیر «مذهب» قرار داشت. همچنین رومی ها بیشتر به زیبایی های ظاهری اهمیت می‌‌دادند. جنگ و نزاع یکی از رایج ترین اجراها بر روی صحنه بود، بر خلاف یونانیان که دیالوگ های کمتری داشتند یا گفتگوها بسیار تکرار می شد. بازیگران نوعی سمبل را در بازی هایشان گسترش دادند که مخاطب تنها با نگاه کردن به بازیگر، نوع شخصیت او راتشخیص دهند.
اساطیر هر ملت که زیرساخت ها و باورهای بشر کهن را نسبت به خدا، انسان و جهان نشان می دهد. انسان مشتاق را برمی انگیزد که به ژرفای زندگی گذشتگان فرو رود و هسته و باطن این اعتقادات و باورها را بیابد. لذا در این مقاله، عناوینی که موضوعات اصلی اساطیر ایرانی را تشکیل می دهد همچون: خدایان ایران باستان، قهرمانان ایزدی، فرهّ ی ایزدی، مرغان افسانه ای، اعیاد و جشن ها، نیروهای خیر و شر، آفرینش، حشرات موذی، اعتقاد به سرای باقی، بهشت و دوزخ و روان درگذشتگان مورد بررسی قرار می گیرد.
