دکتر ملکشاهی اگر چه سنت قدیمی شرح نویسی را امتداد می داده اما شیوه شرح نویسی او تفاوت هایی با شیوه قدما داشته و در تنظیم شروح خود از استانداردهای جدید نگارش نیز بهره می برده که این خود علاوه بر افزودن به ارزش شرح او آثار قدما را به عنوان یک کتاب درسی درآورده و در دسترس فلسفه آموزان قرار می دهد . به عنوان نمونه هایی از این ویژگی های بارز می توان به تنظیم نمایه از مصطلحات و توضیح مختصر آنها در پایان کتاب و همچنین بیان آرای دیگر حکما در مورد هر یک از مباحث اشاره کرد . شروح دکتر ملکشاهی عموماً از نوع غیر مزجی است یعنی مانند شرح قطب رازی که از همین گونه است ، یک قسمت یا یک پاراگراف را آورده ، ترجمه نموده سپس به ایجاز و به روشنی آن را شرح می دهد . این نوع شرح در مقابل نوع دیگر یعنی شرح مزجی قرار می گیرد که در آن چند لغت و جمله آورده شده و شرح داده می شود .