رشد، شاخص اندازه‌گیری کمی و توسعه، شاخص اندازه‌گیری کیفی است. توسعه به معنای گذر از جامعه سنتی به جامعه نوین و مدرن است. توسعه دلالت دارد بر بهبود همه عرصه‌های زندگی. هرگاه در فرایند توسعه، سیاست‌های توسعه‌ای به صورتی یکپارچه و هماهنگ، همه حوزه‌ها را در برنگیرد و یکی از آنها مورد توجه بیشتری باشد، برنامه‌ها و فعالیت‌های توسعه به نتایجی بدکار کرد منجر می‌شوند که پیامد آن تشدید نابرابری‌هاست. این نابرابری‌ها که محصول توزیع نامتعادل قدرتند رشته پایان‌ناپذیری از دیگر آسیب‌ها را پدید می‌آورند که به آسیب‌های دوران گذار موسومند و می‌توانند همه دستاوردهای مثبت و پیش‌برنده کوشش‌های توسعه‌ای را از بین ببرند.

ادامه متن